Við viljum færa ákvörðunarvald til ESB til þess að komast úr spillingafjötrunum, EN, hverjir verða fulltrúar Íslands í Brussel?

Gerum okkur grein fyrir því að með því að ganga í ESB erum við að margfalda okkar vandamál..  Að mínu mati er innganga í ESB ekki lausn heldur tilfærsla sem á eftir að valda okkur margfaldri byrði og svifta okkur síðan algjörlega lýðveldinu, við munum kjósa það frá okkur.

Athugið að talsmenn þjóðarinnar verða politíkusarnir sem við erum að berjast við í dag, þokkalegt það.

 Þjóðin mun ALGJÖRLEGA  verða sambandslaus við endanlegt ákvörðunarvald í eigin málum. Sambandsleysið við yfirvöldin í dag verða sælutímar í minningunni miðað við það sem verður eftir inngöngu í ESB.  Nógu erfitt er þetta eins og er og við getum talað við okkar ráðamenn, og við GETUM stýrt okkar málum ef við ætlum okkur það, þar er vandamálið, af hverju gerum við það ekki? Núna er það hægt.  Við höfum ekki verið hreinskiptin og ekki beitt okkur í jákvæða átt við höfum ekki beitt okkur hvert fyrir annað heldur hvert á móti öðru, breytum því.

Þjóðarsálin verður ekkert heilbrigðari við að fara í ESB, og vandamálin verða ekki minni, þau verða einungis gjörsamlega óviðráðanleg og óafturkallanleg og við verðum að kyngja hverju sem að okkur verður rétt og þegja. 

Ímyndið ykkur stöðuna, við verðum ósátt við mikilvæga ákvörðun forseta ESB... og hvað?  Lissabon sáttmálinn gekk frá því, við hefðum ekki einu sinni atkvæðisrétt. 

Við eigum að beita okkur fyrir samvinnu við öll Evrópuríki á sem farsælastan hátt, en sú farsæld verður að byggjast fyrst og fremst á farsæld Íslands.

Ekki  láta telja okkur trú um að við eigum ekki verðmæti til þess að vinna okkur sjálfstætt frá þessu efnahagsástandi sem stjórnendur landsins hafa komið okkur í  (þeir sömu og við ætlum nú að verði okkar talsmenn við ESB) er algjörlega fáranlegt.

Við höfum RÍKIDÆMI sem er algjörlega einstakt, vinnum saman úr því. Fáum verktakana í jákvæðar framkvæmdir með þjóðinni.

Veljum botninn til þess að byggja okkar framtíð á byggja frá okkar eigin grunni, blönk og lánalaus,  en stolt og ráðagóð. 

Neitum öll sem eitt að láta bera fólk sem hefur orðið fyrir barðinu á svindli og svikum ut úr húsunum sínum.  Lögfræðingar eiga ekki að taka að sér þessi verk, ef  SS hefði ekki verið mannað hefði seinni heimsstyrjöldin orðið með öðru sniði. Lögreglan eða hverjir svo sem bera fólk út, taka það verk ekki að sér, bankastjórarnir geta sjáfir mætt og framkvæmt útburðinn sjálfir ef þeim finnst það vera réttlætanlegt.   

Ríkið verður að taka á sig svindbólguna sem er að gera útaf við fólk, ríkið var sjúkdómsvaldurinn og smitberinn, nú verður að kalla það til ábyrgðar. 

 

Tekjur af útflutningi fara eftir hvað er flutt út, eigum við ekki að ákveða það sjálf?

 

Flanagan AGS sagði  að ljóst væri að Ísland þyrfti að breytast úr þróuðu þjónustusamfélagi í framleiðslu þjóðfélag með áherslu á útflutning

Útflutningur er  hárrétt hjá honum, en þjóðin á að ákveða hvað hún ætlar að flytja út, eða gera út á.

Neitum að fara volæðisleiðina sem AGS er að visa okkur á, við verðum að setja upp STOPPMERKIÐ. 

FLANAGAN  hefur ekkert innsýn, tilfinningu eða virðingu fyrir Íslandi eða Íslensku þjóðinni.

Þessvegna eru ráð AGS einungis reikniningsdæmi, í rauðu og svörtu og miðuð við hvað AGS ætlar sér að hafa út úr krafsinu.

AGS er ekki góðgerðarstarfsemi og ætti að hafa á samviskunni hroðalegar afleiðingar gerða sinna , en það er því miður ekki reyndin.  Þeirra ábyrgð nær því miður aldrei lengra en sú ábyrgð sem við erum nú að fullreyna hjá íslensku bönkunum og þeim eiginhagsmuna aðilum sem hafa valdið hruninu á Íslandi og ekki missa  nætursvefn vegna þess. Þeir halda áfram að raka inn restinni, taka skútuna af skerinu sem þeir steyttu henni á  og stýra henni í sínar eigin hafnir og sturta áhöfninni í sjóinn.

Ríkidæmi Íslands er einstakt, við verðum að gera okkur grein fyrir því og nota okkur það.

Við eigum að gera út á þau stórkostlegu verkefni sem liggja fyrir sem og þau sem þegar  eru í gangi í þjóðfélaginu  en fara hljótt því ekkert eða lítið hefur verið gert til   kynna þau fyrir þjóðinni. 

Það verður að gera úttekt og kynningu á þeim fjölmörgu hugmyndum og verkefnum sem /egar er verið er að vinna að,  mismunandi langt komin en lofa mun meiri afrakstri en þau störf sem bíða landsmanna í stóriðju.

Vafalaust munu stóru verktakafyrirtækin vera opin fyrir framkvæmd áhugaverðra verkefna sem þjóðin mun búa að um aldur og ævi. 

Eldfjallagarðarnir, þar bíða risaverkefni, fjöldi verkefna fyrir verktaka. En hver veit hvaða verkefni það eru? Fáir ennþá, því þar hefur ekki verið fokus á fyrr en nú.  Við erum heppin að eiga svona margt ógert, og að það skuli vera svo ótal margt sem liggur fyrir að gera, þannig að tækifærin bíða.    

Íslendingar verða að byggja upp fjölskrúðugt og skemmtilegt atvinnulíf,  það er í takt við þjóðina sjálfa, eða allavega eins og hún vill vera. Áhugaverð, kexrugluð og skemmtileg.  

Það er bráðnauðsynlegt að gera spennandi  atvinnutækifæraþátt í sjónvarpinu sem nær til allra landsmanna og sem  hvetur folk til dáða og sýnir fram á hvað er hægt að gera og hvernig standa má að því.  Gefa fólki áhugavert val, brýna bjartsýnina á raunsæan hátt.

Kynna sömuleiðis þröskuldadæmin þar sem staðið er gegn tækifærum vegna frændhyglni og eða öðrum annarlegum hvötum, þjóðin þarf að vita hver og hvað  stendur í vegi fyrir hinum ýmsu málum og hvað þarf til til þess að ryðja vandamálum úr vegi á heiðarlegan hátt.

 Við eigum frábært hráfefni til í að vinna okkur frá vandanum, nú er að hefjast handa.

 

 

Grýla og Leppalúði í stemmingu og stuði í Amsterdam

GRÝLA van De Verborgen Wereld op zoek naar stoute kinderen,   In de Westergasfabriek 13 December van af 13uur tm 17uur  

Een prachtig IJslands meespeelsprookje voor alle leeftijden. Een eeuwenoude traditie die plaats vindt in IJsland met kerst. Daar is er niet een kerstman , maar dertien kerst-trollen samen met hun moeder, de trol, Gryla en haar echtgenoot Lapzwans de nu komen op bezoek om de Hollandse kinderen te leren kennen. Maar, pas op, zij wil ook stoute kinderen meenemen naar de Verborgen Wereld daarom is het slim om trolpak aan te doen om haar te vergissen. Willy van der Griendt  en Sveinbjorn Thorarensen gaan hun helpen in de sichtbare wereld.  G 

 

  

GRÝLA van De Verborgen Wereld op zoek naar stoute kinderen,  

In de Westergasfabriek

13 December van af 13uur tm 17uur

 

Een prachtig IJslands meespeelsprookje voor alle leeftijden. Een eeuwenoude traditie die plaats vindt in IJsland met kerst. Daar is er niet een kerstman , maar dertien kerst-trollen samen met hun moeder, de trol, Gryla en haar echtgenoot Lapzwans de nu komen op bezoek om de Hollandse kinderen te leren kennen. Maar, pas op, zij wil ook stoute kinderen meenemen naar de Verborgen Wereld daarom is het slim om trolpak aan te doen om haar te vergissen.

 

Willy van der Griendt  en Sveinbjorn Thorarensen gaan hun helpen in de sichtbare wereld.

 

 

G

 

 

 

 

 

 

    

Til hamingju Ísland og þakkir Andri Snær

 Þakkir til þín Andri Snær og til þeirra aðila sem hafa unnið með þér í Draumalandinu.  Draumalandið gæti svo hæglega orðið réttnefni ef við áttum okkur á því að við höfum allt til þess að láta það verða að veruleika.

Það er stórkostlegt að vita að alþjóð hefur tök á að fylgjast með hvernig við erum að eyðileggja landið okkar  og leggja okkar stórmengunaskerf inn í alheimsmengununar vandamálapakkann. Ábyrgðarlaust og eigingjarnt innlegg af okkar hálfu og ótrúlegt hvernig við friðþægjum þessar ákvarðanir.

Atvinnuleysi á Íslandi er vegna getuleysis stjórnvalda í að skapa grunn fyrir atvinnuuppbyggingu sem hentar legu landsins, tækifærum þess og fjölda landsmanna.  

Það er engin opinber umræða eða kynning á öllu því fjölbreytta sem er að gerast í þjóðfélginu og þar með engin uppörvun og hvati fyrir fólk að vita af tækifærum og geta staðið saman við að byggja þau upp.  Tek eitt dæmi sem bara eitt og sér myndi skila margföldum álverstekjum, og það eru Eldfjallagarðarnir sem nú er verið að byrja að þreyfa á, þrátt fyrir að hugmyndin meira og minna hefur legið fyrir í mörg ár.

Það eru hundruðir tækifæra sem liggja vanmáttug vegna skorts á aðstöðu til þess að komast áfram með þau.  

Andri Snær hlýtur Kairos verðlaunin